 |
| Προσφορά φωτο από Δάμο, Αύγουστο 2018. |
 |
| Προσφορά φωτο από Δάμο, Αύγουστο 2018. |
 |
| Προσφορά φωτο από Δάμο, Αύγουστο 2018. |
 |
Πηγή φωτογραφίας internet.
|
 |
Πηγή φωτογραφίας internet.
|
 |
| Πηγή φωτογραφίας internet. |
 |
| ΚΗΠΟΣ Θερινό. Λειτουργεί ως σήμερα. Στο τέλος έγινε δημοτικός. Έγινε αγώνας να μη γκρεμιστεί. Πηγή φωτογραφίας internet. Από popaganda.gr Είμαι φαντάρος στην Χίο. Εξοδούχος στη χώρα, μπαίνω σε ένα δημοτικό θερινό σινεμά ή δημοτική κινηματογραφική λέσχη, σε ένα κήπο. Οι κήποι πάντα έχουν την ικανότητα να μεταμορφώνουν το τοπίο γύρω τους. Θυμάμαι κάποια ζευγάρια να μοιράζονται την πορτοκαλάδα τους, και κόσμο στο κυλικείο να παραγγέλνει χαμηλόφωνα. Η ταινία ήταν ο Άγγλος Ασθενής. Βλέποντας την, ζήλεψα τον Ρείφ Φάινς για τις ψηλές μπότες ιππασίας και το πιλοτάρισμα, και για τα υψηλά ιδανικά έρωτα και αφοσίωσης που ήταν τυχερός να δεχθεί. Ηρωισμός και έρωτας. Ως στρατιώτης φούσκωσε το στήθος μου από περηφάνια, έτοιμος να δεχθώ τα χτυπήματα της μοίρας αρκεί να μοιραζόμουν τα συναισθήματα μου με την Κρίστιν Σκοτ Τόμας ή με όποια τέλος πάντων ήταν διαθέσιμη. Τα χτυπήματα της μοίρας ήταν πάρα πολλά όμως και μετά το τέλος της ταινίας, έτρεξα σε ένα τηλεφωνικό θάλαμο με την κάρτα στο χέρι, για να κλαυθώ στην καλή μου. Η φανταρίστικη μιζέρια δεν ξεπερνιέται εύκολα. Την ταινία αυτή δεν την ξαναείδα. Ήταν μπάμ και κάτω. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου