Ρεξ (Ναύπακτος)

Προσφορά Γιάννης Ζαρμπής 24/02/2024.

Πηγή φωτο Facebook/Θάνος Κασαδιανός.

Το παλιό ΡΕΞ στη Πλ. Φαρμάκη το 1952
Πηγή αρχείο Ε.Π.Παναγιωτίδη

Το πρόγραμμα

Προσφορά από ένα φίλο.

Προσφορά Γιάννης Ζάρμπης, 21/05/2010.

Προσφορά Γιάννης Ζάρμπης, 21/05/2010.

Προσφορά Γιάννης Ζάρμπης, 21/05/2010.

CINE REX  Χειμερινό & Θερινό.

Ξεκίνησε δεκαετία 70 στη

προπρολεμικές αποθήκες ως

χειμερινό. Τη κατοχή ήταν

φυλακές. Μετά έγινε disco.

Τη δεκαετία 90 και

έγινε δημοτικός.

Διεύθυνση ΑΝ.ΝΑ.

Πηγή φωτογραφίας internet.

Απόσπασμα από emprosnews.gr Από τον κήπο του Νόβα στο REX
Χειμερινός και θερινός κινηματογράφος REX, εκεί που βρίσκονται και σήμερα. Έγραψε ιστορία σαν ο κύριος τόπος ψυχαγωγίας και συνάντησης μέχρι λίγο μετά το 1970 που εισέβαλε η  TV και άρχισε η πτώση. Δύο παραστάσεις καθημερινά στο χειμερινό REX, οι όρθιοι θεατές συχνό φαινόμενο ιδιαίτερα στα έργα της Αλίκης και της ελληνικές κωμωδίες. Αυτές που μερικοί της λοιδορούσαν αλλά εξακολουθούν να αποτελούν το σημαντικότερο μέρος των τηλεοπτικών προγραμμάτων -και το περίεργο είναι ότι αρέσουν και στα σημερινά παιδιά…
(Το κτίριο του REX ήταν προπολεμικά αποθήκη. Στην κατοχή χρησιμοποιήθηκε από τις δυνάμεις κατοχής ως  τόπος φυλακής. Από εδώ οι πατριώτες οδηγούνταν για εκτέλεση στο γειτονικό οικόπεδο, όπου είναι τώρα το Εργατικό Κέντρο. Μετά έγινε κινηματογράφος και στις μέρες μας DISCO, όπου χορεύουν τα νιάτα της πόλης. Ίσως εδώ ταιριάζει απόλυτα ο στίχος του Ντίνου Χριστανόπουλου για το «τζακισμένο» χέρι του στρατηγού Μακρυγιάννη).
Οι θεατές είναι πάσης κοινωνικής κατηγορίας, το σινεμά ήταν τόπος ψυχαγωγίας και συνεύρεσης πλούσιων και φτωχών, κατοίκων της Πόλης αλλά και των διπλανών Κοινοτήτων. Αναφιλητά στην αίθουσα μαζί με τα κλάματα της Μάρθας Βούρτση, επιφωνήματα οργής για τα βάσανα του Νίκου Ξανθόπουλου, θαυμασμός για την Ναργκίς και τα τραγούδια της. Αλλά και επιπλήξεις του τύπου «αναίσθητοι» και «δεν ντρέπεστε» για τους ασεβείς νεαρούς. Ο Τάσος κέρβερος στην πόρτα για να μην περάσει κανένας δεκαεξάρης στα «ακατάλληλα δι’ανηλίκους» και ο φιλότιμος Αχιλλέας να δέχεται τις διαμαρτυρίες των θεατών για τα κοψίματα της κόπιας. Ο Μαράγκας με το «φλιτ» πλήρες φθηνής κολόνιας εξυγίανε τη φορτωμένη από ανθρώπους μυρωδιές ατμόσφαιρα. Συχνό θέαμα ήταν και η αλλαγή των παπουτσιών από τις γυναίκες που πεζοπορούσαν από τα γύρω χωριά: Άλλαζαν κοντά στην Αγία Παρασκευή τα άνετα και φθηνά παπούτσια με τα πλέον επίσημα…
Σιγά-σιγά άρχισε η πτώση. Οι αίθουσες σ’ όλη την Ελλάδα, έτσι και στη Ναύπακτο, αδειάζουν. Οι άνθρωποι ψυχαγωγούνται «κατ’ οίκον», με την τηλεόραση. Ακόμα και το θέαμα των γυναικών που κάθονταν στις γειτονιές πλέκοντας και κουτσομπολεύοντας χάθηκε. Οι κινηματογράφοι το γύρισαν στα πορνοφίλμς για να επιβιώσουν. Οι θεατές ήταν πλέον μόνο νεαροί που συνόδευαν τη θέαση με τσιγάρο και κόκα-κόλα. Από κοντά και μερικοί μεγαλύτερης ηλικίας φανατικοί του είδους.