Έφη ή Ρεξ ή Αυλαία (Δερβένι)

Πηγή google maps.

Θερινό. Στο βάθος η οθόνη. Πηγή google maps.

 

 

Στο Δερβένι ο θερινός κινηματογράφος πρωτολειτούργησε στα μέσα της δεκαετίας του 50 πίσω από το τότε κοινοτικό γραφείο , όπου σήμερα είναι κτισμένο το Νηπιαγωγείο. Αργότερα στο χώρο του θερινού κινηματογράφου κατασκευάστηκε το Γυμνάσιο και Λύκειο του Δερβενίου και ιδιώτες λειτούργησαν καινούργιο θερινό κινηματόγραφο για μια 30 ετία σε παραπλήσιο χώρο , απέναντι από το γυμναστήριο (όπου τώρα το γήπεδο 7Χ7) με τις ονομασίες (Σίνε Έφη), «ΡΕΧ» , «ΑΥΛΑΙΑ» . Από τον κινηματογράφο αυτόν σήμερα μόνο η τσιμεντένια οθόνη του υπάρχει καθώς ο ιδιοκτήτης του χώρου εδώ και  δεκαετία έκτισε οικοδομή , οι μνήμες μας είναι νώπες. Ήταν μια απλοική κατασκευή με την αναγκαία οθόνη προβολής, τις καρέκλες για το φιλοθέαμον κοινό, την καμπίνα προβολής και φυσικά ..το αναψυκτήριο. Η κληματαριά, οι λεμονιές, η βουκαμβίλια και το γιασεμί, το χαλίκι και τα πάνινα καθίσματα (καρέκλες σκηνοθέτη!!!), το πέρασμα της γάτας , ακόμη και οι επιδρομές των κουνουπιών Περιφραγμένος από μαντρότοιχο που είχε διακοσμήσει με ζωγράφική φιγούρες κλπ ο τότε φιλόλογος και καθηγητής ιστορίας  Κ. Ντελόπουλος που υπόγραφε τα έργα του «υπό τύπον Ντελοπούλου» , αλλά και οι "τζαμπατζήδες" από τα μπαλκόνια των διπλανών οικιών , καθώς και του παρακείμενου ξενοδοχείου , είναι στοιχεία που έχουν μείνει στη μνήμη μου από τον θερινό κινηματογράφο του χωριού μου. Τη μαγεία του θερινού σινεμά εντείνει ο ξάστερος ουρανός πάνω από τους θεατές και δημιουργεί μια δεύτερη σκηνή προς την οποία συχνά δραπετεύει το μάτι και γιατί όχι κλέβει την παράσταση! Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στην ομορφιά μιας καλοκαιρινής νύχτας με μια ιστορία της 7ης τέχνης να "ξεδιπλώνεται" στην οθόνη. Όμορφες βραδιές με πανσέληνο για φαν του σινεμά και όχι μόνο. Για να ζήσουμε όσα διηγούνται οι μεγαλύτεροι με νοσταλγία ή να ξαναθυμηθούμε καλοκαίρια των παιδικών ή των εφηβικών μας χρόνων. Για να απολαύσουμε ταινίες της χρυσής εποχής του Hollywood ή ταινίες της δικής μας Φίνος Film ή και τις πιο cult. Βλέπουμε ταινίες που δεν προλάβαμε να δούμε τον χειμώνα ή πιο ανάλαφρες για να τις απολαύσουμε παρέα με το καλοκαιριάτικο φεγγάρι.Ο θερινός κινηματογράφος είναι μια αγαπημένη ψυχαγωγία των Ελλήνων. Πώς να μην είναι, άλλωστε; Πραγματική αγωγή ψυχής και ηρεμίας... Έχει φανατικούς θαυμαστές, που τον διατηρούν ζωντανό παρά την επέλαση του home cinema. 

Απόσπασμα από τον Βασίλη Λάλο.