Φοίνιξ (Μύρινα Λήμνος)

Πηγή fb/Ρούλα Σομοιλίδου Βάκου.Ο σινεμάς "Φοίνικας", που μόνο οι νεότεροι δεν τον θυμούνται. Ένας θερινός σινεμάς που γέμιζε ασφυκτικά από κόσμο, όταν δεν είχαν μπει στις ζωές μας οι τηλεοράσεις και τα κομπιούτερ, να συναγωνίζεται με το "Κύμα", τον έτερο σινεμά της πόλης, για τον ποιος θα φέρει το καλύτερο έργο. Με τον ήλιο ακόμη ψηλά κατέφθασαν οι θεατές να πιάσουν θέση όταν παίζονταν έργα με το παιδί του λαού, Νίκο Ξανθόπουλο, και με υπομονή περίμεναν ώσπου να δύσει ο ήλιος και να αρχίσει, ακούγοντας τραγούδια του Καζαντζίδη, του Γαβαλά και της Ριας Κουρτη. Φυσικά στο ίδιο μήκος κύματος και στα διαλείμματα και κάπου ανάμεσα στις νότες της μουσικής, η φωνή όποιου πιτσιρικά είχε αναλάβει το κασελάκι να διαλαλεί εκείνο το "τσάκα τσούκα και φιστίκι". Όταν ο κόσμος ήταν πολύς στις μπροστινές σειρές έμπαιναν παγκάκια.