Σινέ Πάρος





Πηγή parospress.blogspot.gr









Πηγή φωτογραφίας internet.
 







Προσφορά Μάιρα Κούβελου, 31/07/2009.



Προσφορά Μάιρα Κούβελου, 31/07/2009.








Προσφορά Μάιρα Κούβελου, 31/07/2009.



Πηγή φωτογραφίας internet.

Προσφορά Γιάννης Ζαρμπής, 17/08/2008.

ΣΙΝΕ ΠΑΡΟΣ Παροικιά. Θερινό. 
Ιδιοκτησία Πυλοστόμου.
Αριστερά απο το λιμάνι, έκλεισε το 2010.
Προσφορά Γιάννης Ζαρμπής, 17/08/2008. 

Από fonitisparou.gr

Είναι κάτι νύχτες με φεγγάρι μεσ’ τα θερινά τα σινεμά, νύχτες που περνούν, που δεν θα ξαναρθούν μ’ αγιόκλημα και γιασεμί...Νύχτες που περνούν και πράγματι δεν θα ξαναρθούν. Τα θερινά σινεμά χρόνο με το χρόνο κλείνουν, πωλούνται, κατεδαφίζονται... Για τους νεώτερους είναι κάποιες στιγμές, ευχάριστες ίσως, για τους παλιότερους όμως, είναι τα νιάτα μας. Ένα σακουλάκι πασατέμπο, μια μπυρίτσα, ένα αναψυκτικό, η οθόνη, τα λουλούδια, η όλη ατμόσφαιρα. Για μας είναι ώρες, ημέρες, χρόνια. Ήταν η κουλτούρα της εποχής μας. Ζήσαμε μέσα σ’ αυτό. Ήκμασε το θερινό σινεμά, γιατί το αγαπήσαμε και το εντάξαμε στην καθημερινότητά μας. Και σιγά – σιγά, εμείς οι ίδιοι το απαξιώσαμε. Γιατί το εγκαταλείψαμε. Ανακαλύψαμε άλλα ενδιαφέροντα και καλώς τα ανακαλύψαμε και αφήσαμε να μαραζώσει, γιατί «φύγαμε» και παράλληλα δεν «μπάσαμε» τη νεώτερη γενιά στη μαγεία του.Μελαγχολία προκαλεί η είδηση ότι κλείνει κάποιο θερινό σινεμά. Κάτι κλείνει και μέσα μας, αλλά... το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Έκλεισε ο κύκλος τους.Οι αναμνήσεις επέστρεψαν. Φέτος δεν λειτούργησε το θερινό σινεμά στην Πάρο, το σινέ ΠΑΡΟΣ. Πωλείται. Σαράντα χρόνια λειτούργησε και γνώρισε δόξες. Είκοσι χρόνια ο κ. Γιώργος Πυλόστομος και η σύζυγός του Αθανασία έζησαν μεγάλες στιγμές. Εξακόσια καθίσματα μου είπαν και ο κόσμος έφερνε καρέκλες και καφάσια γιατί δεν έφταναν. Δόκτορ Ζιβάγκο, Όσα παίρνει ο άνεμος, Η Παναγία των Παρισίων, ο καλός ο κακός και ο άσχημος, τούρκικες ταινίες με τη γνωστή στην εποχή της Χούλια και γινότανε ένας μικρός χαμός. Στα ακατάλληλα δε για ανηλίκους έργα, οι πιστιρικάδες στριμώχνονταν στις ταράτσες και στις μάντρες. Και μέσα σ’ όλα το παιδί με τσίχλες, μέντες, καραμέλες για το διάλειμμα. Έως και στους Τάιμς έγινε αναφορά για το σινέ ΠΑΡΟΣ από δημοσιογράφο του εντύπου που έκανε διακοπές στο νησί μας. Τον είχαν εντυπωσιάσει η μουσική, το περιβάλλον και ο ...συνωστισμός. Πως μαθεύτηκε στο νησί; Ένας ανάπηρος Παριανός, μιλούσε με καπεταναίους για να περνάει την ώρα του. Ένας καπετάνιος λοιπόν, του είπε μια μέρα, πως κρατούσε στα χέρια του τους Τάιμς που έγραφαν γι’ αυτό το θερινό σινεμά στην Πάρο. Τα υπόλοιπα 20 χρόνια, το σινεμά νοικιάστηκε. Δούλεψε καλά για κάποια ακόμη χρόνια, αλλά σιγά – σιγά άρχισε να φθίνει. Το ζεύγος Πυλόστομου, μελαγχολεί στη θέα του. Αγρίεψαν ακλάδευτες οι βοκαμβίλιες, θέριεψαν τα χόρτα και τα φυτά. Δεν υπάρχει πια ζωή. Κατέβασε ρολά.

Πωλείται. Έτσι όμως πρέπει να γίνει...

Αναμνήσεις
Η Σοφία θυμάται τον Ιούνιο του 1996 τη ταινία "Τζουμάντζι"με τον Ρόμπιν Γουίλιαμς. Το σινεμά ήταν αριστερά της Παροικιάς σ' ένα παράλληλο μετά τη παραλιακή.