ΣΑΜΟΣ
Εκ τούτου πολιτισμός, τότε ο θερινός κινηματογράφος είναι κομμάτι του λαϊκού μας πολιτισμού»… Έτσι προλογίζουν οι υπεύθυνοι του θαύματος που θα βιώνουν από κοντά όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι και ελπίζουμε και το χειμώνα, οι Μυτιληνιοί και οι επισκέπτες τους, στον θερινό κινηματογράφο που φτιάχτηκε και λειτουργεί στην αυλή του «Αρχοντικού Γεωργιάδη». Του παλιού αρχοντικού -ενδεικτικού της φυσιογνωμίας ολόκληρης της Μυτιλήνης στις αρχές του 20ου αιώνα- που από πέρυσι με τη φροντίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και χάρη σε λίγους λειτουργεί, πηγαίνοντας κόντρα στη «βάναυση» επίδραση του «σύγχρονου» σε καθετί, ακόμα και στη διασκέδασή μας.
Μία παρέα ανθρώπων της τέχνης, του πολιτισμού, του αληθινά ωραίου, πίνοντας ούζο σε κάποιο καφενεδάκι, νοστάλγησαν ακριβώς τις στιγμές που βίωναν μαζί με εκατοντάδες Μυτιληνιούς στο παρελθόν, στην υπαίθρια κινηματογραφική αίθουσα του πρόσφατα γκρεμισμένου «Παρκ» ή πιο παλιά στη «Σαπφώ», στο «Παλλάς», στη «Δροσιά», στον «Ορφέα», και τα «έβαλαν» με αυτό που προαναφέραμε παραπάνω. Με το «σύγχρονο», που ριζώνει εδώ και δεκαετίες μέσα μας και μας αλλάζει συνήθειες, αξίες ακόμα και... στέκια. Μπορεί να τα έβαλαν μαζί του και γιατί πιθανόν να αλλάζει και την κουλτούρα μας (σ.σ.: δεν το λένε, αλλά το εννοούν με τον τρόπο τους), ίσως και την αισθητική μας. Ένας από αυτούς, ο Γιάννης Τσαμπάνης, που θέλησε να πάει ένα βήμα παρακάτω την προσπάθεια που ξεκίνησε από πέρυσι ο Δημήτρης Δεμερτζής, ο οποίος μπήκε μπροστάρης στην επαναλειτουργία του αρχοντικού «Γεωργιάδη». Μαζί λοιπόν με τον Δημήτρη Μπουρνού, έστησαν και λειτούργησαν ένα θερινό κινηματογράφο στη Μυτιλήνη. Και αυτά που ειπώθηκαν πίνοντας ούζο, «γιατί έτσι μόνο ανοίγουν τα μυαλά μας πια», όπως επισημαίνει στο «Ε» ο Γιάννης Τσαμπάνης έγιναν πραγματικότητα, χάρη και στη Νομαρχία που από πέρυσι έχει βαλθεί να δώσει ένα νέο ιδιαίτερο στέκι στους Μυτιληνιούς, μέσα από την αυλή, που βλέπει κοντά... αιώνα τώρα, την ιστορία της πόλης. «Έτσι το είδαμε… Σε μία αυλή παλιού αρχοντικού δίπλα στη θάλασσα, αρμυρίκια, γεράνια και βασιλικά, μπύρες και λεμονίτες, σινεμά για όλους.». Κάπως έτσι έχουμε ξανά θερινό σινεμά! Μέσα στην πίσω αυλή του «αρχοντικού Γεωργιάδη», με τη κινηματογραφική μηχανή στημένη στην τουαλέτα για να μη πιάνει χώρο, όλο το καλοκαίρι και το χειμώνα μέσα! «Μέσα στο αρχοντικό και αν τύχει και η στέγη του δεν στάζει πολλά νερά της βροχής, οι προβολές θα συνεχιστούν», λένε οι πρωταγωνιστές της προσπάθειας..
Εκ τούτου πολιτισμός, τότε ο θερινός κινηματογράφος είναι κομμάτι του λαϊκού μας πολιτισμού»… Έτσι προλογίζουν οι υπεύθυνοι του θαύματος που θα βιώνουν από κοντά όλο το υπόλοιπο καλοκαίρι και ελπίζουμε και το χειμώνα, οι Μυτιληνιοί και οι επισκέπτες τους, στον θερινό κινηματογράφο που φτιάχτηκε και λειτουργεί στην αυλή του «Αρχοντικού Γεωργιάδη». Του παλιού αρχοντικού -ενδεικτικού της φυσιογνωμίας ολόκληρης της Μυτιλήνης στις αρχές του 20ου αιώνα- που από πέρυσι με τη φροντίδα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και χάρη σε λίγους λειτουργεί, πηγαίνοντας κόντρα στη «βάναυση» επίδραση του «σύγχρονου» σε καθετί, ακόμα και στη διασκέδασή μας.
Μία παρέα ανθρώπων της τέχνης, του πολιτισμού, του αληθινά ωραίου, πίνοντας ούζο σε κάποιο καφενεδάκι, νοστάλγησαν ακριβώς τις στιγμές που βίωναν μαζί με εκατοντάδες Μυτιληνιούς στο παρελθόν, στην υπαίθρια κινηματογραφική αίθουσα του πρόσφατα γκρεμισμένου «Παρκ» ή πιο παλιά στη «Σαπφώ», στο «Παλλάς», στη «Δροσιά», στον «Ορφέα», και τα «έβαλαν» με αυτό που προαναφέραμε παραπάνω. Με το «σύγχρονο», που ριζώνει εδώ και δεκαετίες μέσα μας και μας αλλάζει συνήθειες, αξίες ακόμα και... στέκια. Μπορεί να τα έβαλαν μαζί του και γιατί πιθανόν να αλλάζει και την κουλτούρα μας (σ.σ.: δεν το λένε, αλλά το εννοούν με τον τρόπο τους), ίσως και την αισθητική μας. Ένας από αυτούς, ο Γιάννης Τσαμπάνης, που θέλησε να πάει ένα βήμα παρακάτω την προσπάθεια που ξεκίνησε από πέρυσι ο Δημήτρης Δεμερτζής, ο οποίος μπήκε μπροστάρης στην επαναλειτουργία του αρχοντικού «Γεωργιάδη». Μαζί λοιπόν με τον Δημήτρη Μπουρνού, έστησαν και λειτούργησαν ένα θερινό κινηματογράφο στη Μυτιλήνη. Και αυτά που ειπώθηκαν πίνοντας ούζο, «γιατί έτσι μόνο ανοίγουν τα μυαλά μας πια», όπως επισημαίνει στο «Ε» ο Γιάννης Τσαμπάνης έγιναν πραγματικότητα, χάρη και στη Νομαρχία που από πέρυσι έχει βαλθεί να δώσει ένα νέο ιδιαίτερο στέκι στους Μυτιληνιούς, μέσα από την αυλή, που βλέπει κοντά... αιώνα τώρα, την ιστορία της πόλης. «Έτσι το είδαμε… Σε μία αυλή παλιού αρχοντικού δίπλα στη θάλασσα, αρμυρίκια, γεράνια και βασιλικά, μπύρες και λεμονίτες, σινεμά για όλους.». Κάπως έτσι έχουμε ξανά θερινό σινεμά! Μέσα στην πίσω αυλή του «αρχοντικού Γεωργιάδη», με τη κινηματογραφική μηχανή στημένη στην τουαλέτα για να μη πιάνει χώρο, όλο το καλοκαίρι και το χειμώνα μέσα! «Μέσα στο αρχοντικό και αν τύχει και η στέγη του δεν στάζει πολλά νερά της βροχής, οι προβολές θα συνεχιστούν», λένε οι πρωταγωνιστές της προσπάθειας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου